حضرت علی (علیه‎السلام) می‎فرماید:

الغیبة جهد العاجز؛ غیبت كردن، آخرین تلاش آدم ناتوان است.

شرح روایت فوق:

غیبت كردن یعنی، پشت سر كسى سخن گفتن، و بدگویى كردن، و براى او عیب و ایراد شمردن. و این، از زشت‏ترین و ناپسندترین عیب‎هایى است كه بعضى از افراد، دچار آن هستند.

كسى كه غیبت می‎كند، بدون شك آدم ناتوان و بى جرأتى است. زیرا همین كه مى‏نشیند و پشت سر دیگران بدگویى مى‏كند، نشان مى‏دهد كه جرأت ندارد با آن افراد روبرو شود، و حرف خود را، پیش روى آنها بر زبان آورد. و چون در خود، قدرت و جرأت روبرو شدن با آن افراد را نمى‏بیند، آخرین تلاشى كه مى‏توان به كار ببرند، این است كه به وسیله بدگویى كردن در پشت سر، انتقام خود را از آنها بگیرد و به اصطلاح دل خود را خنك كند.

حال آن كه یك مسلمان مؤمن واقعى، اگر نسبت به كسى ایراد و انتقادى داشته باشد، باید بر اساس جرأت انسانى و اخلاق اسلامى، رو در روى آن شخص، ایراد و انتقاد خود را بر زبان آورد، بدون ترس و واهمه، او را امر به معروف و نهى از منكر كند.

اگر هم، ایراد و انتقادش درست نباشد، و فقط از حسادت و تنگ نظرى سرچشمه گرفته باشد، هرگز نباید پشت سر كسى كه از او شایسته‏تر بود و به پیشرفت و ترقى رسیده است، بدگویى كند و خود را در جامعه، رسوا و بى اعتبار سازد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: